Een ‘hasreerd keun’

Ik kreeg vorige week een sms van mijn dochter om me te laten weten dat ze op het spoed lag. Ze was gevallen met haar fiets, er was veel bloed, ze was bijna flauwgevallen en ze was weggebracht in een ambulance. Het feit dat ze mij zelf kon berichten, stelde me maar half gerust. In zeven haasten daarheen natuurlijk. Het bleek uiteindelijk allemaal inderdaad mee te vallen. Toen ik haar vertelde dat we eerst op de verkeerde plek stonden – hoezo verhuist een ziekenhuis zomaar? – en ik dus de hele verdere weg op haar vader had zitten vitten, volgde een samenzweerderig glimlachje van dochterlief met het vit-slachtoffer in kwestie. Onmiddellijk wist ik : ze vinden me een ‘hasreerd keun’. Ze zeiden het me niet met zoveel woorden, maar die uitgewisselde blikken vertelden me genoeg.

Ik had eerder die week die woorden gehoord uit de mond van één van mijn opdrachtgevers. Het ging gelukkig niet over mij. Maar ik ken de uitdrukking en hij zat er eigenlijk wel recht op. De dame in kwestie waar hij het over had, is inderdaad nogal van het agressieve en opvliegende type. Het was al even geleden dat ik dit sappig gezegde gehoord had, maar als west-vlaamse pur sang, ken ik maar al te goed de betekenis er van. En ik moet toegeven, als ik moe, versleten en gestresseerd rondloop, dan ben ik inderdaad wel eens een ‘hasreerd keun’…

Mijn dochter zag mijn schuldbewust gezicht en als de fantastische meid die ze is, lachte ze onmiddellijk:  ‘Mama toch, ’t is gewoon tijd dat ’t vakantie is!’ Ze heeft groot gelijk trouwens, het is tijd dat ’t vakantie is, voor ons hele gezinnetje, maar we zullen toch nog even geduld moeten hebben.

En toen dacht ik aan al mijn heerlijke opdrachten van de laatste tijd en besefte ik dat vakantie ín mijn werk zit. Ik moet er gewoon leren van genieten, van die pareltjes van vermomd verlof: even ontspannen, even loslaten, even vrijheid inademen en alle stress uitademen. Zoals bij Studio ’t Hoveke – gardenstudio en glamping – bij Mickel, Tineke, Janne en Puffy.

Ik heb voor hen een kampvuurvertelling mogen maken die doorweven is met hun familiegeschiedenis. Ik ben dat verhaal bij de opening van hun prachtige plek mogen gaan vertellen én onder de even deskundige als aangename begeleiding van 8audio en Kevin Velghe ///motion stills  is de vertelling voor de eeuwigheid en alle gasten van de studio vastgelegd.

Het lukte me daar wonderling wel…  vakantie voelen. De plek nódigt gewoon uit tot ontspannen.  Het heeft wel iets, moet ik zeggen wat sluikverlof binnensmokkelen tijdens je werk. Ik kan het alleen maar aanraden. Dit ‘hasreerd keun’ huppelt dus intussen gelukkig weer heel wat vrolijker rond!

 

Terug naar blog